Op weg naar de goede weg -deel II
Door: eliseindavos
Blijf op de hoogte en volg Elise
19 Maart 2011 | Zwitserland, Davos
Het Nederlands Astmacentrum is een Nederlands ziekenhuis met eigen verdiepingen en afdelingen in de Duitse (!) Wolfgangkliniek. Dat leidt niet tot een identiteitscrisis, zolang je maar begrijpt waar & wanneer je moederstaal volstaat en op welke afdelingen je beter je beste Duits in de strijd kunt gooien. Zoals bijvoorbeeld in het ziekenhuisrestaurant, de röntgen- en laboratoriumafdelingen, und naturlich mit die Putzdamen.
De sfeer op de afdeling lijkt tot nu toe kalm en prettig. Respect voor elkaar is hier een vanzelfsprekende werkelijkheid. Maar het is vooral de humor en zelfspot die het cement legt voor goede onderlinge contacten. Samen in het restaurant eten helpt daar zeker bij. Voor de Hollandse revalidanten en hun begeleiders zijn vier tafels gereserveerd. De rest is het domein van de Duitsers. Het eten is overigens prima en de keuze aan salades, soorten brood en broodjes, beleg en fruit is zelfs luxe te noemen.
Koffie en thee kom ik al helemaal niet te kort, want de afdelingskeuken ligt schuin tegenover mijn kamer. Wanneer ik voldoende uitgerust ben en wat vertier zoek ‘buiten de deur’, is er altijd wel iemand in de huiskamer of de bibliotheek te vinden. Hoewel ik niet echt een groepsmens ben, is het fijn te merken dat je met sommige lotgenoten gelukkig ook andere dingen kunt delen dan je astmaprofiel.
In het weekend zoeken zij die maatjes zijn geworden elkaars gezelschap en gaan op eigen initiatief op pad. Wie eenmaal is ingeburgerd, zich goed genoeg voelt, zin heeft en toestemming van zijn arts, kan zich aanmelden voor een georganiseerde wandeling of busrit.
Aldus is mijn eerste weekend hier begonnen. Zonder gesprekken, ellenlange vragenlijsten en vermoeiende functietesten. Wel is er een rondrit voor de nieuwelingen met ‘het astmabusje’ door Davos en naaste omgeving.
Terwijl in Nederland de bloemetjes worden buiten gezet onder de blauwe hemel in de aanstaande voorjaarszon, hijsen wij ons in dikke winterjassen, met mutsen op en handschoenen aan.
De sneeuw stormt langs de ramen. Allengs maken de huizen plaats voor sneeuwvelden, die zelfs in het grauwe middaglicht nog zeer doen aan mijn op regen ingestelde ogen. In een gehucht aan het einde van de bewoonde wereld in het Sertigtal nemen we tijd voor een pitstop bij een Gästhaus. Ik geniet er enorm van.
Mijn ogen tasten de blauwige ijswand van de tegenoverliggende gletsjer af, op zoek naar leven.
Bijna onvermijdelijk duiken herinneringen op aan de heerlijke momenten van vrijheid die ik beleefde tijdens onze schaarse wintersportvakanties.
Dat tintelende gevoel lonkt opnieuw, maar voorlopig mag ik er alleen door de ramen naar gluren en er foto’s van maken. Die beelden sla ik op achter mijn ogen; ze vormen de pictogrammen in mijn persoonlijke Davos-rebus.
Ineens zie ik nu ook de rode markeringsstokken in de sneeuw, die aangeven waar precies het pad loopt. Al sombert de lucht nog steeds, toch breekt op dit moment al de zon door in mijn hart. Omdat ik zeker weet dat ik op de goede weg ben!
"https://picasaweb.google.com/eglengkeek/Davos1eWeek1519mrt2011?authkey=Gv1sRgCPmOuo-zy_rCzwE&feat=embedwebsite"
De sfeer op de afdeling lijkt tot nu toe kalm en prettig. Respect voor elkaar is hier een vanzelfsprekende werkelijkheid. Maar het is vooral de humor en zelfspot die het cement legt voor goede onderlinge contacten. Samen in het restaurant eten helpt daar zeker bij. Voor de Hollandse revalidanten en hun begeleiders zijn vier tafels gereserveerd. De rest is het domein van de Duitsers. Het eten is overigens prima en de keuze aan salades, soorten brood en broodjes, beleg en fruit is zelfs luxe te noemen.
Koffie en thee kom ik al helemaal niet te kort, want de afdelingskeuken ligt schuin tegenover mijn kamer. Wanneer ik voldoende uitgerust ben en wat vertier zoek ‘buiten de deur’, is er altijd wel iemand in de huiskamer of de bibliotheek te vinden. Hoewel ik niet echt een groepsmens ben, is het fijn te merken dat je met sommige lotgenoten gelukkig ook andere dingen kunt delen dan je astmaprofiel.
In het weekend zoeken zij die maatjes zijn geworden elkaars gezelschap en gaan op eigen initiatief op pad. Wie eenmaal is ingeburgerd, zich goed genoeg voelt, zin heeft en toestemming van zijn arts, kan zich aanmelden voor een georganiseerde wandeling of busrit.
Aldus is mijn eerste weekend hier begonnen. Zonder gesprekken, ellenlange vragenlijsten en vermoeiende functietesten. Wel is er een rondrit voor de nieuwelingen met ‘het astmabusje’ door Davos en naaste omgeving.
Terwijl in Nederland de bloemetjes worden buiten gezet onder de blauwe hemel in de aanstaande voorjaarszon, hijsen wij ons in dikke winterjassen, met mutsen op en handschoenen aan.
De sneeuw stormt langs de ramen. Allengs maken de huizen plaats voor sneeuwvelden, die zelfs in het grauwe middaglicht nog zeer doen aan mijn op regen ingestelde ogen. In een gehucht aan het einde van de bewoonde wereld in het Sertigtal nemen we tijd voor een pitstop bij een Gästhaus. Ik geniet er enorm van.
Mijn ogen tasten de blauwige ijswand van de tegenoverliggende gletsjer af, op zoek naar leven.
Bijna onvermijdelijk duiken herinneringen op aan de heerlijke momenten van vrijheid die ik beleefde tijdens onze schaarse wintersportvakanties.
Dat tintelende gevoel lonkt opnieuw, maar voorlopig mag ik er alleen door de ramen naar gluren en er foto’s van maken. Die beelden sla ik op achter mijn ogen; ze vormen de pictogrammen in mijn persoonlijke Davos-rebus.
Ineens zie ik nu ook de rode markeringsstokken in de sneeuw, die aangeven waar precies het pad loopt. Al sombert de lucht nog steeds, toch breekt op dit moment al de zon door in mijn hart. Omdat ik zeker weet dat ik op de goede weg ben!
"https://picasaweb.google.com/eglengkeek/Davos1eWeek1519mrt2011?authkey=Gv1sRgCPmOuo-zy_rCzwE&feat=embedwebsite"
-
20 Maart 2011 - 10:46
Jan Waanders:
Weer een heel mooi verslag El ! -
20 Maart 2011 - 10:57
Janthe:
Je verslag is á la Elise, fijn om te lezen. Dat in je hart de zon al doorbreekt is ontroerend en je van harte gegund. Ik kus je, heb een fijne zondag, kind van de Eeuwige.
-
20 Maart 2011 - 11:36
Chantal:
En die zon in je hart, lieve Liesje, is duizend maal belangrijker dan de zon buiten... dus hou die vooral vast...
Kusknuffie,
Chantal xxx -
20 Maart 2011 - 13:55
Claudia Bakker:
Alleen een kus zegt soms meer dan duizend woorden!
Kus Claus -
20 Maart 2011 - 14:11
Hettie:
Wat schrijf je toch beeldend en poëtisch. En grappig overigens, bij het vorige blogje over het doolhof dat je nieuwe woonplek nog voor je is.
Raar inderdaad dat het daar nog volop winter is, ik hoop dat de zon toch ook vaak de sneeuw en jouw neus mag gaan beschijnen. In de kerk hebben we aan je gedacht en voor je gebeden, en weet dat je ook in mijn persoonlijk gebed wordt meegenomen,
liefs van Hettie -
20 Maart 2011 - 15:20
Coby:
wouw Elise wist eigenlijk niet, dat het schrijfen wat jij doet zo goed is.
Je hebt er een fan bij.
Maar wat belangrijker is herstellen, sterk te worden.
En een mooi mens ben je al.
Veel liefs uit Elburg
-
20 Maart 2011 - 15:54
Heleen/Lis:
Haytshykyday...daar zijn we weer......je hebt het maar druk om je weg te vinden, daar in den verre!En dan ook nog zo'npittig verslag uit je ski-jackmouw te voorschijn toveren.....ik doe het je niet na Elise, maar ik zie je wel voor me hoe je dat doet.Slaap je wel lekker?Jammer da je nog niet echt naar buiten mag; maar de temperatuur gaat de komende dagen wel graadje voor graadje in de goede richting. In ieder geval bij ons wel......:In de luwte al schaars gekleed in de zon zitten koesteren! Hebben ze daar ook nog een afdeling voor fibromyalgiebofgenoten met pas gekneusd polsje, getraumatiseerde schouder door lompe val in de badkamer, stressnek, hypoglycomie, opvliegers, bloedvergiftiging in knie door knieval in tapijtlat spijker, en een kouwelijk lijf?????? Nou ja wie weet knap ik anders op Bali wel op van de warmte en het weerzien met Arthur. tenminste als de kerncentraleproblemen in Japan niet te zeer uit de hand lopen en de wind dan niet draait....... Wat een luxeproblemen he, terwijl er honderdduizenden in de ellende zitten.
Maar lieverd, geniet ook maar van de mogelijk die je nu hebt en houd je wel een beetje aan je superdieet, anders kan je niet meer door de deur van onze sauna( dat zou je nog een keer komen doen, (z)weet je nog?
En pas op dat je niet te veel hijgers in/op je nek krijgt.....
Dikke kusVan Ons
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%% -
20 Maart 2011 - 16:48
Eljoke:
Zal ik je Italiaanse zon sturen? Die komt tzt ook in Davos, zeker weten. Hopelijk heb je vandaag lekker kunnen lezen. Met 40 kilo bagage - wat heb je allemaal meegenomen...?! - zullen er jou kennend een heel zootje boeken bijzitten :-) Succes met de 'harte Arbeit' in de komende week.
ps. We gaan wo. naar onze kinders in Moncarapacho! Zullen ook goed jullie stek bekijken. Het wordt prachtig. -
20 Maart 2011 - 18:44
Dick En Riet:
Hoi Elise,
Wat een indrukken doe jij in korte tijd op zeg.We wisten niet dat jij doolhofspelletjes niet leuk vond.Maar gelukkig behoud je je humor en kun je er met elkaar hopelijk wat van maken.Wat het weer betreftkan het dus alleen maar beter worden en we hopen dat dat ook gauw zal zijn.
Onze reactie is wat laat maar we denken dat je wel weet waardoor.
Je reisverslagen lezen heerlijk als een goed boek dus probeer er fijn mee door te gaan. STERKTE! -
20 Maart 2011 - 19:31
Janneke:
Hoi Elise,
Dat is toch wat, daar helemaal in Davos. Ik heb nog mn best gedaan om in de nascholingsclub van eind maart te kunnen, zodat ik je zou kunnen opzoeken daar in Davos... Als je eind maart wat praktijkondersteuners ziet rondlopen, zie je dus helaas mij daar niet bij, 't was helemaal volgeboekt. Ik sta op de wachtlijst, maar denk niet dat t nog gaat lukken.
Ik ben heel benieuwd naar het revalidatieprogramma, en wat de bijna allergeenvrije omgeving met je longen en je gezondheid zal doen! Spannend allemaal hè.
Mooi dat je ons op deze manier laat meeleven met alles! En. In Groningen zeggen ze: De kop d'r veur houden!
Heel veel knuffels ook van Tiemen en natuurlijk Sterre. -
20 Maart 2011 - 19:46
Charlie:
ha ha ha, ik lag weer in een krul met die routebeschrijving van je. veel sterkte voor de komende week; -
20 Maart 2011 - 21:09
Bertine:
lieve Elise, wat een mooi verhaal tot nu toe! Hier lekker van de zon genoten vandaag, maar toch ziet de sneeuw er ook wel erg aantrekkelijk uit!! Veel liefs van ons 5 -
20 Maart 2011 - 21:12
Kees:
Tjonge Elise, je leidt ons met jouw geweldig schrijven werkelijk door de gangen van jouw verblijf daar. Veel sterkte meissie en de tip die ik je wil geven ivm die lange weg naar de eetzaal: maak een lunchpakket, (-;
gr uit H'veld. -
20 Maart 2011 - 21:41
Anjo:
Hoi Elise.
Ik heb me tranen gelachen om je verdwaaltocht. Je kunt er straks zo een nieuw boek van maken in dagboekvorm.
Veel liefs van ons vier. -
20 Maart 2011 - 22:08
Lotty:
Oh susssssssssssssssssss.........Ik hoop dat de mist snel wegtrekt en dat het zonnetje je dan heerlijk mag verwarmen. De lente was vadaag hier goed merkbaar en de vogels floten zich helemaal stroef in hun keelgat. Ik ben nog volop aan het voeren in de voederhuisjes en heb overwogen om het voer met potterjes te mixen.Liefs ! -
21 Maart 2011 - 07:43
Anton:
Bedankt voor je reisverslagen! Die worden later toch zeker in boekvorm uitgegeven? Mooie sfeertekeningen, boeiend om te lezen en op die manier mee te leven. Hopelijk zul je snel je draai vinden daar en nieuwe contacten opdoen. In elke situatie en op elke plaats zet God weer mensen op je weg, zodat zij er voor jou en jij er voor hen kunt zijn. Mooie gedachte vind je niet? God Bless!! -
21 Maart 2011 - 08:12
Ronald Van Veen:
Hoi Elise,
wat fijn dat je al een beetje op de goede weg bent.
Ondertussen ruik ik hier de lente al... de dagen geuren van genot! en jij zit nog midden in de sneeuw!
Sterkte met je 'quarantaine' periode, maar echte eenzame opsluiting is het gelukkig niet!
Je bent al voorbij de start, de finish is een stapje dichterbij!
Liefs RO -
21 Maart 2011 - 16:17
Petra Winter:
Hallo Elise,
Ik kreeg deze pagina doorgelinkt cvan Gerda. Ga het zeker vanaf nu volgen. Wat leuk trouwens om op deze manier je bevindingen te delen met iedereen. Volgens mij kom je tijd tekort om alles reacties te lezen. Tot de volgende keer. Petra. -
21 Maart 2011 - 17:42
JanHenk En Janny Hof:
Lieve Elise, We weten dat je kunt schrijven, al jouw boeken hebben we.
Maar dat dit ook nog een spannend en interesant verhaal zal worden,wisten we niet, Heel veel sterkte met alles.We leven en beleven met je mee.
JanHenk en Janny Hofsink -
21 Maart 2011 - 20:35
Inge:
In gedachten bij je!
xxxxx -
21 Maart 2011 - 21:25
Diane Doppenberg:
Lieve Elise, je neemt me helemaal mee naar Davos, het is een genot dit te ervaren, dikke knuffel<3 -
21 Maart 2011 - 22:10
Els Lourens:
Lieve El,
Fijn dat je nu echt van start bent gegaan met werken aan je gezondheid. Wij hebben dat vandaag ook gedaan, maar dan wel onder totaal andere omstandigheden. M'n wangen gloeien nog van de zon en de spieren doen zeer van een dag in de tuin werken. Maar wacht maar tot de rollen omgedraaid zijn. Dan zit jij heerlijk uit te rusten onder een stralend blauwe hemel met uitzicht op wonderschone bergen en dan zitten wij naar loodgrijze luchten te staren, verlangend naar zoiets als bijvoorbeeld een heerlijke bergwandeling. Doe maar goed je best, dan kunnen we misschien samen wandelen in de bergen.
Sterkte met de weg die je gaat.
Liefs, Els -
21 Maart 2011 - 23:26
Janny Zwep:
Waarschijnlijk ben je al in diepe rust, want voor ik alles van je superinteresantebelevenissen heb gelezen + alle reacties die je er op krijgt is het al weer middennacht. Echt top dat het Zwitsersleven je op de been helpt ,toitoi en een groet uit Ermelo -
22 Maart 2011 - 18:19
Gerda:
Lieve El , ik hoop dat de zon ook zo lekker is in Davos als hier in Berkel.
Ik wens je veel sterkte en ik blijf je volgen.
Liefs Gerda.
-
22 Maart 2011 - 19:36
Gerda De Jager:
lieve Elise,
Wat fijn dat we zo toch met je mee kunnen leven.Zo voelt het minder ver weg.ik hoop ook voor jou.Ik wens dat je zo optimistisch mag en kan blijven. En weet dat je het niet allen hoeft te doen.Ik bid en wens je Gods nabijheid toe.
Dikke kus gerda -
22 Maart 2011 - 19:36
Gerda De Jager:
lieve Elise,
Wat fijn dat we zo toch met je mee kunnen leven.Zo voelt het minder ver weg.ik hoop ook voor jou.Ik wens dat je zo optimistisch mag en kan blijven. En weet dat je het niet allen hoeft te doen.Ik bid en wens je Gods nabijheid toe.
Dikke kus gerda -
23 Maart 2011 - 21:06
Marianne:
Wat fijn dat je je draai een beetje gaat vinden daar. Hou je missie maar goed voor ogen, dat haalt de scherpe randjes er hopelijk een beetje af. Mis je je eigen brood niet heeeeeeel erg? Kus van je jongste zus -
24 Maart 2011 - 09:57
Joke:
Wat zijn er veel mensen onderweg die reageren op je site.
Bali, Italie, en dan Herman op de oceaan.
Hij vertelt net door de telefoon(waar zijn we zonder satelieten?) dat er een mooi boek is van Thomas Mann over Davos.
het heet De Toverberg.
Misschien ken je het en anders een mail naar ons en we brengen het bij Dick die je met pasen dan niet alleen een ei bezorgt maar ook een mooi boek, als je zin, tijd en energie hebt om te lezen.
lieve groet en in gedachten bij jou en je gezin.
x -
25 Maart 2011 - 08:17
Chantal:
Even een krabbeltje, om je alvast een fijn weekend te wensen, je eerste volle week zit erop, ik hoop dat het je wat heeft gebracht. Net een nieuwe zak waxinelichtjes gekocht voor je, dus er brandt er weer eentje...
Ik denk aan je, kanjer!
Liefs, kusknuffies,
Chantal xxx -
08 April 2011 - 14:40
Marshal:
Blij dat ik weet dat jij weet dat jij op de goede weg bent! Straight on to the only way to life .... Bless you, MM xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
